Osiem drużyn i wielu kibiców zgromadził szósty w historii Memoriał im. Kamila Kaczmarczyka. Pochodzący z gminy Mniów Kamil był niezwykle utalentowanym zawodnikiem Korony Kielce i bardzo dobrze zapowiadającym się piłkarzem. Zmarł tragicznie w wieku zaledwie piętnastu lat. Jego klubowi koledzy z Granatu Borki co roku organizują turnieje upamiętniające osobę Kamila.
Tak było i tym razem. VI Memoriał im. Kamila Kaczmarczyka odbył się 20 stycznia w Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II w Mniowie. Kamil był utalentowanym piłkarzem KKP Korony Kielce, który dzięki ciężkiej pracy oraz ogromnemu talentowi mógł zajść w sporcie bardzo daleko. Niestety w czerwcu 2013 roku młody zawodnik Korony Kielce zginął tragicznie w zalewie w podkieleckim Sukowie. Śmierć tego 15-letniego piłkarza poruszyła całe środowisko sportowe Kielecczyzny. – Pierwszy Memoriał im. Kamila Kaczmarczyka został zorganizowany w 2014 roku. Turnieje rozgrywamy, aby uczcić jego pamięć – mówi Krystian Jas z Granatu Borki, klubowy kolega Kamila, bo to właśnie w Granacie Borki Kamil stawiał pierwsze kroki piłkarskie. – To był bardzo dobrze zapowiadający się zawodnik. Niezwykle utalentowany, z wielką siłą i wolą walki – wspomina Krystian Jas. – Kamil swoje pierwsze kroki na murawie stawiał w naszym klubie Granat Borki. Jeździł z nami na liczne turnieje. Bardzo szybko jednak się wybił. Najpierw wszedł do Partyzanta Radoszyce, a kiedy już trafił do klasy sportowej w kieleckim gimnazjum dostał się do Korony Kielce. Zawsze wyróżniał się na tle innych, nawet starszych od siebie zawodników – potwierdza Zbigniew Kolus, prezes LZS Granat Borki.
W tym roku już po raz szósty odbył się Memoriał im. Kamila Kaczmarczyka. Zgromadził on aż osiem drużyn, a wśród nich: Gród Ćmińsk, GKS Górno, Płomień Wólka Kłucka, Top-Spin Promnik, KS Smyków, Skała Tumlin oraz dwie drużyny Granatu. Uczestników i kibiców powitał wójt gminy Mniów, Piotr Wilczak, który symbolicznie rozpoczął turniej pierwszym podaniem ze środka boiska. Zmagania trwały od samego rana, a ostatni mecz rozegrano tuż przed godziną 16:00. Rozgrywkom bacznie przyglądali się rodzice Kamila, państwo Irena i Krzysztof Kaczmarczyk oraz rodzeństwo Kamila. Gościem turnieju był także ówczesny trener Kamila z Korony Kielce Rafał Stefański. Wielką niespodziankę sprawiła też swoją obecnością wiceminister sportu, Anna Krupka, która przywiozła dla kapitanów trzech najlepszych drużyn pamiątkowe medale.
Trzeba przyznać, że turniej został rozegrany na najwyższym poziomie, a zawodnicy dali z siebie wszystko. Zwycięzcą turnieju został Gród Ćmińsk, pokonując 2:1 pierwszy zespół Granatu. Na miejscu drugim uplasował się Granat Borki, a miejsce trzecie zdobył GKS Górno. Najlepszym strzelcem turnieju został Krystian Jas z Granat Borki, który zdobył pięć bramek. Najlepszym zawodnikiem okrzyknięto Kamila Frączyk z GKS Ćmińsk, a najlepszym bramkarzem został Bartłomiej Pinda z Granat Borki. Na zakończenie puchary dla najlepszych wręczył prezes Granat Borki Zbigniew Kolus wraz z wójtem Piotrem Wilczakiem oraz z Przewodniczącym Rady Gminy Mniów Sławomirem Gawłem i radnymi Alicją Kaniewską i Mateuszem Firek, a także z rodzicami Kamila, państwem Ireną i Krzysztofem Kaczmarczyk, którzy gorąco podziękowali organizatorom oraz uczestnikom turnieju za niegasnącą pamięć o Kamilu. Tego dnia do najlepszych drużyn powędrowały także medale specjalne przekazane przez wiceminister sportu Annę Krupkę, a odebrali je kapitanowie najlepszych drużyn. I tak, złoty medal odebrał Kamil Frączyk z GKS Gród Ćmińsk. Srebrny medal w imieniu drużyny odebrał Bartłomiej Pinda z Granat Borki, a brązowy medal trafił do rąk Krystiana Zielińskiego, kapitana drużyny GKS Górno. Pomimo, że zawodnicy cieszyli się z wygranych, to jak zgodnie podkreślali tym razem nie o puchary tu chodziło. – Dziś nie liczy się wynik, tylko pamięć o tragicznie zmarłym Kamilu – mówili jednomyślnie piłkarze.
Organizatorem VI Memoriału Kamila Kaczmarczyka był LZS Granat Borki, w którym Kamil stawiał pierwsze kroki, a współorganizatorem Urząd Gminy w Mniowie. Turniej rozegrano pod patronatem honorowym wójta gminy Mniów Piotra Wilczaka.
