Niedziela Męki Pańskiej, jest szóstą niedzielą Wielkiego Postu rozpoczynającą Wielki Tydzień, który stanowi jeden z najważniejszych okresów w roku liturgicznym. Rozpoczyna ona czas przygotowania do świąt o charakterze duchowym, które wiążą się ze skupieniem, wyciszeniem i przeżywaniem męki Pańskiej.
W Polsce obrzęd Niedzieli Palmowej narodził się w średniowieczu. Ma on upamiętniać przybycie Chrystusa do Jerozolimy. Według Ewangelii w Niedzielę Palmową patriarcha otoczony tłumem ludzi, wsiadał na osiołka i wjeżdżał do Świętego Miasta, wierni zaś, witając go ścielili przed nim swoje palmy. Od tego czasu tydzień przed Wielką Nocą wierni gromadzą się na procesji z palemkami, które następnie są święcone przez duchownego. Są one symbolem odradzającego się życia, szczęścia i błogosławieństwa.
Wykonywanie palm wielkanocnych ma określoną symbolikę. Te tradycyjne przygotowuje się z gałązek wierzby, która jest znakiem zmartwychwstania i nieśmiertelności duszy. Obok wierzby używa się również gałązek malin i porzeczek. W trzpień palmy wplata się także bukszpan, barwinek, borówkę i cis.
Od wieków przypisywano palmom niespotykane właściwości. Uważa się, iż połknięcie bazi z poświęconej palemki ma likwidować bóle głowy i gardła. Gospodarze natomiast wyciągali z palm gałązki wierzbowe, a utworzone z nich krzyżyki umieszczali na polach, w celu ochrony zbiorów. Poświęcone palemki mogą przez cały rok zdobić nasze domy. Należałoby je jednak spalić, a pozostałego z nich popiołu użyć w czasie Środy Popielcowej.
