Mieszkańcy Piotrkowic mogą już swobodnie poruszać się nowo powstałym chodnikiem przy drodze nr 0005T.  Koszt tej inwestycji to ok. 43 tys. zł.- Mieszkańcy zgłaszali mi problem braku chodnika przy tej drodze. Bezpieczeństwo na drogach jak i bezpieczeństwo pieszych to bardzo ważne kwestie dla naszego samorządu. Bardzo się cieszę, że mieszkańcy Piotrkowic widzą nasz wkład w rozwój ich miejscowości- powiedział Marek Kwiecień. Podczas dzisiejszej wizyty członek Zarządu odwiedził także miejscowość Grabowiec, gdzie wspólnie z sołtysem Zbigniewem Rykiem oglądali niedawno zamontowane bariery sprężyste przy jednym ze stawów. – Jako sołtys, wraz z radą sołecką, zgłosiliśmy panu Markowi Kwietniowi, jako członkowi Zarządu Powiatu oraz radnemu powiatowemu, potrzebę zamontowania tych barier. Jestem wdzięczny, że przychylił się do naszych wniosków za co mu dziękuję- powiedział sołtys Zbigniew Ryk. Koszt tej inwestycji to ponad 14 tys. zł.

11 listopada 1918 rok – to data znana przez każdego Polska, to data symbolizująca odzyskanie wolność po ponad 120 latach niewoli. Kiedy I wojna światowa zbliżała się ku końcowi, w Rosji szalała rewolucja, okupujące Polskę – Niemcy i Austria były bliskie przegranej. Już w styczniu 1918 roku rząd radziecki anulował wszystkie układy rozbiorowe Polski przez Rosję, a  prezydent Stanów Zjednoczonych – Thomas Woodrow Wilson, przedstawił  14-punktowy program powojennego ładu w Europie, w którym postulował także utworzenie państwa Polskiego z dostępem do morza.  Państwa Ententy – Wielka Brytania, Francja i Włochy – opowiedziały się na konferencji  w Wersalu w czerwcu 1918 roku za utworzeniem niepodległego państwa polskiego. Depesza generała Tadeusza Rozwadowskiego z 1 listopada 1918 roku, odegrała  znaczącą rolę. Sygnalizowała ona, że w każdej miejscowości pod okupacją austriacką najstarszy oficer Polak obejmie natychmiast komendę nad wszystkim oddziałami żołnierzy Polaków. Ponadto nakazywała wszystkie odznaki zastąpić polskimi  i zachować bezwzględny spokój i porządek. Informacja ta wywołała wielkie poruszenie w Kielcach. Mieszkańcy dekorowali swoje domy flagami, a tłum publiczności zebrał się na Placu Panny Marii by zobaczyć przysięgę składaną przed majorem Dziekanowskim przez oficerów i żołnierzy. To wydarzenie relacjonowała „Gazeta Kielecka”  w wydaniu z 2 listopada 1918 roku. Możemy przeczytać, że „moment ten, jak w ogóle cała uroczystość, zrobił na wszystkich olbrzymie wrażenie. Wszyscy byli głęboko wzruszeni. Płynęły łzy radości, że Opatrzność pozwoliła dożyć chwili, w której marzenia dziadów i ojców stały się rzeczywistością. Przy dźwiękach orkiestry strażackiej odmaszerowały oddziały żołnierzy, tym razem już polskich, do koszar, witane przez całą drogę entuzjastycznymi okrzykami: Niech żyje armia Polska!”. W pomoc dla powstającego polskiego wojska zaangażowały się Kielczanki, pomagając w organizowaniu aprowizację i szyciu bielizny. Władze zaapelowały o oddawanie broni. Chociaż miasto było wyniszczone wojną, to w roku 1919 decyzją władz państwowych Kielce stały się stolicą dużego województwa.                                                                        Kalendarium – droga do niepodległości 28 lipca 1914 –  Austro-Węgry wypowiadają wojnę Serbii. 5-6 sierpnia 1914 – utworzona kompania kadrowa pod dowództwem Józefa Piłsudskiego wyrusza z Oleandrów pod Krakowem 16 sierpnia 1914 – w  Krakowie powstaje Naczelny Komitet Narodowy z Juliuszem Leo na czele. Pierwszą inicjatywą Komitetu jest stworzenie Legionów Polskich u boku armii austro-węgierskiej. wrzesień 1914 – Józef Piłsudski tworzy na terenie Królestwa Polskiego konspiracyjną Polską Organizację Wojskową. Miała ona prowadzić na terenie Kongresówki akcję dywersyjną i wywiadowczą. 5 listopada 1916 – na konferencji cesarza niemieckiego i austro-węgierskiego w Pszczynie ogłoszono akt, który zapowiadał utworzenie z ziem Królestwa Polskiego „państwa samodzielnego z dziedziczną monarchią i konstytucyjnym ustrojem”. grudzień 1916 – w parlamencie włoskim  rozpoczyna się dyskusja na temat wniosku o wskrzeszenie Polski po zakończeniu działań wojennych. 22 stycznia 1917 – w orędziu noworocznym, prezydent USA stwierdził, że jednym z warunków przyszłego, powojennego ładu na świecie, powinno być stworzenie Polski „zjednoczonej, suwerennej i samoistnej”. marzec 1917 – Roman Dmowski składa na ręce rządów państw Ententy memoriał, w którym domaga się utworzenia niepodległej Polski z terenów Królestwa Polskiego i Wielkopolski, Galicji, Śląska Cieszyńskiego, Wileńszczyzny, Kowieńszczyzny, Wołynia, guberni mińskiej, Śląskiem Opolskim, Pomorzem Gdańskim i częścią Mazur. 29 marca 1917 – Rosyjski Rząd Tymczasowy ogłasza, iż powinno powstać niepodległe państwo polskie, złączone z Rosją sojuszem wojskowym. Deklaracja Rządu Tymczasowego, spowodowała, że sprawą polską zaczął interesować się Zachód, do tej pory uznający problem Polski za wewnętrzną sprawę Imperium Rosyjskiego. 4 czerwca 1917 – decyzja prezydenta Francji o utworzeniu armii polskiej. 5 stycznia 1918 – premier Wielkiej Brytanii oświadczył, że niepodległa Polska jest koniecznym warunkiem spokoju w Europie. luty 1918 – w zaborze pruskim powstaje Polska Organizacja Wojskowa. 3 czerwca 1918 – państwa Ententy ponownie opowiadają się za pełną niepodległością Państwa Polskiego. 7 października 1918 – wobec słabnącej pozycji Niemiec w wojnie z Ententą, Rada Regencyjna wydała manifest proklamujący odbudowę Państwa Polskiego na podstawie 13. punktu orędzia Wilsona. Od 19 października 1918 r. w Cieszynie już działała i sprawowała funkcje rządowe Rada Narodowa Księstwa Cieszyńskiego pod  przewodnictwem księdza Józefa Londzina. 28 października 1918 r. w Krakowie posłowie polscy do parlamentu austriackiego powołali Polską Komisję Likwidacyjną, która dwa dni później przejęła władzę w Galicji. Na jej czele stanął Wincenty Witos, przywódca PSL „Piast”. Rozpoczyna się rozbrajanie załóg austriackich i przejmowanie władzy przez administrację polską na terenie Galicji. 31 października 1918 r. rozpoczęto przejmowanie władzy w okupowanej przez Austro-Węgry części Królestwa. W nocy z 6 na 7 listopada w zajętym kilka dni wcześniej Lublinie powołano Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej, którego premierem został Ignacy Daszyński, przywódca galicyjskich socjalistów. 9 listopada 1918 – na terenach okupowanych przez Niemców rozpoczyna się ich rozbrajanie. 10 listopada 1918 – Józef Piłsudski wraca z Magdeburga. W Wielkopolsce powstaje Naczelna Rada Ludowa. 11 listopada 1918 r. Rada Regencyjna „wobec grożącego niebezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego, dla ujednolicenia wszelkich zarządzeń wojskowych i utrzymania porządku w kraju” przekazała władzę wojskową i naczelne dowództwo wojsk polskich, jej podległych, brygadierowi Józefowi Piłsudskiemu. Marszałek przyjął jednocześnie propozycję utworzenia rządu narodowego. Na froncie zachodnim podpisano zawieszenie broni. 14 listopada 1918 – Rada Regencyjna przekazuje Józefowi Piłsudskiemu pełnię władzy cywilnej. Bez względu na te komentarze Józef Piłsudski stał się rzeczywistym przywódcą tworzącego się państwa polskiego. Rząd lubelski rozwiązał się, Rada Regencyjna ustąpiła, a Polska Komisja Likwidacyjna zaakceptowała istniejącą sytuację. 16 listopada 1918 – do państw zachodnich wysłana zostaje oficjalna notyfikacja ogłaszająca powstanie Państwa Polskiego.