Szesnastokilometrowa ścieżka eksponująca walory przyrodnicze i wartości historyczne powstaje na terenie Świętokrzyskiego Parku Narodowego. Wiedzie ona od Św. Krzyża do Nowej Słupi. W jej wytyczaniu uczestniczył starosta kielecki Michał Godowski. – To kolejna ścieżka edukacyjna w Świętokrzyskim Parku Narodowym, która wiedzie śladami dawnej drewnianej kolejki wąskotorowej. Kiedyś wykorzystywana była w różnych celach, do przewozu ludzi, drewna do tartaku w Zagnańsku – opowiada kierownik działu udostępniania parku i edukacji ŚPN Arkadiusz Adamczyk. Ścieżka ma charakter historyczny, przyrodniczy, będzie służyła również jako szlak rowerowy. Planowana nowa trasa ma mieć długość ponad 16 kilometrów i ma się rozpoczynać na skrzyżowaniu ze szlakiem niebieskim a kończyć w Nowej Słupi. Na trasie nowej ścieżki przyrodniczo-historycznej będzie kilka przystanków edukacyjnych. – Z wyjaśnieniem roślin charakterystycznych dla naturalnych siedlisk, ale też najważniejszych wydarzeń historycznych. Jak np. o kopalni w Rudkach, czy historia kolejki – dodaje kierownik. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, nowa ścieżka powstanie w przyszłym roku. Pod wrażeniem nowej ścieżki i jej walorów przyrodniczych. – Okazuje się że w naszym powiecie jest jeszcze wiele ciekawych miejsc do odkrycia i wiele do poznania – powiedział starosta. – Mam nadzieję, że jeśli dojdzie do realizacji tej inwestycji, to zarówno mieszkańcy powiatu jak i turyści zyskają atrakcyjne miejsce – dodał Michał Godowski. Na terenie Świętokrzyskiego Parku Narodowego wyznaczono już 5 ścieżek edukacyjnych. Prowadzą one przez najbardziej interesujące, charakterystyczne dla Parku miejsca. Wyodrębniając poszczególne punkty ścieżek, starano się przedstawić problemy związane z ochroną przyrody. Nie zapomniano również o bioróżnorodności elementów przyrodniczych czy, zagadnieniach historycznych i kulturowych. Poszczególne punkty ścieżek oznaczono w terenie i ponumerowano. Natomiast ich omówienie zawierają przewodniki po ścieżkach przygotowane przez pracowników Parku. 1. Ścieżka przyrodnicza „Na Chełmowej Górze”: Na trasie ścieżki zorganizowano 7 przystanków rozmieszczonych na odcinku 1,5 km długości. Na jej przejście potrzeba około 60 minut. Ścieżka przebiega na niewielkim odcinku szlaku czarnego. Ukazuje walory przyrodnicze Chełmowej Góry (351 m npm). Wchodząc na szczyt od strony Starej Słupi na południowy zachód rozpościera się wspaniały widok na Pasmo Łysogórskie wraz z Doliną Dębniańską, oddzielającą Chełmową Górę od wspomnianego wyżej pasma. Początkowy odcinek ścieżki przebiega m.in. przez środkowopolski bór mieszany z modrzwiem. Po drodze mijamy słynne modrzewie polskie z charakterystycznie wygiętymi pniami i ich szeroką podstawą. Na szczycie Chełmowej Góry znajduje się pomnik prof. Mariana Raciborskiego, botanika i pioniera ruchu ochrony przyrody w Polsce. Prof. Raciborski prowadząc badania na tym terenie odkrył modrzewia polskiego. Ścieżkę tworzy 7 następujących przystanków. Przystanek nr 1-punkt widokowy u podnóża Chełmowej Góry; nr 2: środkowopolski bór mieszany; nr 3-mrowisko; nr 4-szczyt Chełmowej Góry – tablica pamięci prof. Mariana Raciborskiego; nr 5-odnowienie modrzewia polskiego; nr 6-modrzew polski; nr 7-buczyna karpacka.

2. Ścieżka przyrodnicza „Huta Szklana – Święty Krzyż”:

Wędrówkę rozpoczynamy przy granicy parku w miejscowości Huta Szklana, w miejscu w którym znajduje się pomnik Ofiar Katynia, Charkowa i Miednoje. Przebieg ścieżki pokrywa się z trasą szlaku czerwonego. Długość trasy wynosi niecałe 2 km, a czas przejścia to około 55 min. Ścieżka przedstawia zagadnienia dotyczące ochrony przyrody w Świętokrzyskim Parku Narodowym. Pierwszy przystanek zlokalizowano na styku otuliny z terenem parku. Celem takiej lokalizacji przystanku było przedstawienie problematyki zagrożeń wynikających z sąsiedztwa Parku z terenami używanymi rolniczo. Po wejściu na teren Parku mamy możliwość poznania zabiegów pielęgnacyjnych wykonywanych w strefie ochrony czynnej. Mijając ją wchodzimy do strefy ochrony ścisłej, w której już od ponad 80 lat zachodzą naturalne procesy przyrodnicze, nie zaburzone bezpośrednią działalnością człowieka. Możemy tutaj podziwiać wnętrze lasu ukształtowanego przez naturalne procesy Trasa ścieżki kończy się punktem widokowym na gołoborzu. Ścieżka liczy 6 przystanków. Przystanek: nr 1-Park i Otulina; nr 2-prace pielęgnacyjne w drzewostanach Parku; nr 3-prace odnowieniowe w drzewostanach Parku; nr 4-cykl rozwojowy lasu; nr 5-znaczenie martwych drzew dla lasu; nr 6-Łysa Góra – gołoborze.

3. Ścieżka historyczna na Łysej Górze: 

Ścieżka pozwala nam zapoznać bogatą historię tego miejsca. W przewodniku opisano najważniejsze obiekty znajdujące się na Łysej Górze. W niewielkiej części wyznaczona trasa ścieżki pokrywa się ze szlakiem niebieskim, który na tym odcinku nazywany jest „Drogą Królewską”. Idąc ścieżką pokonujemy odcinek ok. 0,4 km. Na trasie omawiane są: Muzeum Przyrodnicze ŚPN, Kościół i Klasztor na Łysej Górze, Kapliczka „Dąbrówki”, Cmentarz jeńców radzieckich z okresu II wojny światowej oraz punkt widokowy. Tuż przy ścieżce znajduje się wał kultowy, związany prawdopodobnie z pogańską przeszłością tego miejsca.

• przystanek nr 1: Muzeum Przyrodniczo-Leśne Świętokrzyskiego Parku Narodowego
• przystanek nr 2: Kościół i klasztor na Św. Krzyżu
• przystanek nr 3: Punkt Widokowy przy klasztorze
• przystanek nr 4: Kapliczka „Dąbrówki”
• przystanek nr 5: Cmentarz jeńców radzieckich

4. Ścieżka przyrodniczo – historyczna „Łysica”:

Ścieżka ma swój początek w miejscowości Święta Katarzyna Jej przebieg pokrywa się z częścią szlaku czerwonego, który na terenie Parku prowadzi od Świętej Katarzyny do Trzcianki. Czas przejścia wynosi około 45 min. Na trasie ścieżki mamy okazję obejrzeć zabytki kultury: Kapliczkę Świętego Franciszka, pomnik Stefana Żeromskiego, mogiły ofiar II wojny światowej. Idąc w kierunku Łysicy przechodzimy przez piękne lasy bukowe oraz jodłowe, opisane przez Stefana Żeromskiego w poemacie „Puszcza Jodłowa”. Wędrówka kończy się zdobyciem najwyższego szczytu Gór Świętokrzyskich – Łysicy (612 m n.p.m.). Tutaj możemy podziwiać gołoborze, najbardziej charakterystyczny twór przyrody nieożywionej tych gór. Ścieżkę tworzą następujące przystanki: nr 1-wyżynny bór jodłowy; nr 2-Św. Katarzyna; nr 3-miejsca pamięci narodowej; nr 4-kapliczka i źródełko Św. Franciszka; nr 5-buczyna karpacka; nr 6-Łysica-Gołoborze

5. Ścieżka przyrodnicza „Stawy Biskupie w Bodzentynie”:

Ścieżka zlokalizowana jest na terenie centrum administracyjno-edukacyjno-naukowego Świętokrzyskiego Parku Narodowego w Bodzentynie. Jej długość wynosi około pół kilometra. Stawy Biskupie to miejsce położone pomiędzy wzgórzem zamkowym i zabudowaniami Parku wzdłuż rzeki Psarki. Nazwę zawdzięczają historii Stawy te wchodziły w skład zabudowań Pałacu Biskupów Krakowskich. Na ścieżce poznajemy różne zbiorowiska roślinne i typy ekosystemów. Przebiega ona przez-powstający w otoczeniu dyrekcji Parku-ogród dendrologiczny. Połączono tu walory przyrodnicze z historycznymi. Interesującą atrakcją znajdującą się nieopodal ścieżki są przedwojenne drewniane zabudowania dawnego nadleśnictwa Święta Katarzyna oraz drewniany budynek mieszkalny Nadleśniczego. Ścieżka zawiera 7 przystanków. Przystanek: nr 1-pomnik przyrody; nr 2-sukcesja ekologiczna; nr 3-łąka; nr 4-łęg; nr 5-staw; nr 6-rzeka; nr 7-zagrożenia i ochrona wód.

Starosta kielecki Michał Godowski wziął udział w Festynie Świętojańskim w Skrzelczycach w gminie Pierzchnica. Na placu przed remizą Ochotniczej Straży Pożarnej w Skrzelczycach 1 lipca odbyła się ciekawa impreza, jednocząca mieszkańców miejscowości i gości. Na scenie pojawiły się zespoły ludowe takie jak Skrzelczycanki, Górecki czy Pierzchniczanki. Nie zabrakło atrakcji dla dzieci i występów utalentowanych młodych ludzi z Klubu Wolna Strefa w Skrzelczycach. Wśród gości festynu był starosta kielecki Michał Godowski oraz radny powiatowy Stanisław Rękas. – Dziękuję bardzo organizatorom tego festynu, za to że możemy się spotkać i porozmawiać o rozwoju naszej społeczności. Festyn to również pokazanie przekroju i piękna lokalnej kultury – zespołów ludowych, Koła Gospodyń Wiejskich, młodzieży. Ta społeczność jest znana z tego, że ludzie pięknie się tu integrują – mówił starosta – Chcemy, by mieli państwo poczucie, że żyją w nowoczesnej przestrzeni, w dobrze zarządzanym województwie, powiecie, gminie – dodał. Festyn zakończył się koncertem polskiej i zagranicznej muzyki rozrywkowej w wykonaniu Anny Wiśniewskiej oraz zabawą taneczną pod gwiazdami.

XXVI  Wojewódzka Olimpiada Lekkoatletyczna Osób Niepełnosprawnych odbyła się po raz kolejny w Domu Pomocy Społecznej w Zgórsku. W olimpiadzie, która odbyła się w piątek wzięło udział 120 zawodników z całego województwa. Zawodnikom kibicowali wicestarosta kielecki Zenon Janus i członek Zarządu Powiatu w Kielcach – Bogdan Gierada. W olimpiadzie wzięło udział – 12 Domów Pomocy Społecznych i 8 Warsztatów Terapii Zajęciowej. Sportowcy rywalizowali w dwóch kategoriach i kilku konkurencjach – biegu na 60 metrów, torze przeszkód, rzucie piłką lekarską, rzucie do kosza kobiet, skoku w dal czy slalomie z piłką nożną. Niepełnosprawni do olimpiady przygotowywali się tygodniami. Przy sportowych dyscyplinach nie liczył się czas, precyzja czy końcowy sukces, lecz radość z każdej próby. – Olimpiada Osób Niepełnosprawnych to wspaniałe wydarzenie, które z roku na rok przyciąga co raz więcej uczestników, którzy rywalizują w różnych konkurencjach w atmosferze zabawy, pokonując niejednokrotnie własne ograniczenia związane z niepełnosprawnością – mówi Zenon Janus. Bogdan Gierada dodaje: – Celem organizowanych przez Dom Pomocy Społecznej w Zgórsku olimpiady jest popularyzacja lekkoatletyki jako dyscypliny sportowej, integracja ze środowiskiem lokalnym oraz nawiązanie kontaktów koleżeńskich. W Olimpiadzie wzięły udział następujące drużyny: z 12 Domów Pomocy Społecznej (Bejsce, Gnojno, Kielce ul. Jagiellońska Filia A. Kępińskiego, Kielce ul. Sobieskiego, Kielce ul. Żeromskiego, Końskie, Łagiewniki, Ruda Pilczycka,  Sobów, Zborów, Zochcinek i Zgórska). Osiem drużyn z Warsztatów Terapii Zajęciowej (Busko Zdrój, Fanisławice, Gnojno, Jędrzejów, Kielce „Kryształki”, Mnichów, Skarżysko- Kamienna i  Zgórska). ORGANIZATORZY:  Dom Pomocy Społecznej w Zgórsku oraz Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niepełnosprawnych „AMABILIS” w Zgórsku.