- Joanna Kasperek za sprawą głównej roli Lubow Raniewskiej w „Wiśniowym sadzie” Antona Czechowa w reżyserii Krzysztofa Rekowskiego,
- Ewelina Gronowska – Duniasza w „Wiśniowym sadzie” Antona Czechowa w reżyserii Krzysztofa Rekowskiego,
- Dagna Dywicka w „Schwarzcharakterkach” Martyny Wawrzyniak w reżyserii Remigiusza Brzyka,
- Krzysztof Ogłoza – Jermołaj Łopachin w „Wiśniowym sadzie” Antona Czechowa w reżyserii Krzysztofa Rekowskiego.
Ogólnopolski miesięcznik teatralny docenił kieleckich artystów
W tym roku ogólnopolski miesięcznik branżowy „Teatr” wcześniej opublikował doroczny spis, w którym krytycy oceniają miniony sezon. Wśród najlepszych znaleźli się artyści kieleckiego Teatru im. Stefana Żeromskiego.
W gronie zauważonych i docenionych znaleźli się:
75. rocznica rozbicia kieleckiego więzienia
75 lat temu, w nocy z 4 na 5 sierpnia 1945 roku zgrupowania poakowskie związane z Delegaturą Sił Zbrojnych, dowodzone przez Antoniego Hedę „Szarego” i Stefana Bembińskiego “Harnasia” dokonały spektakularnego rozbicia kieleckiego więzienia Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, uwalniając 354 więźniów, w tym członków organizacji antykomunistycznych.
W akcji, w której brało udział ok. 120-150 partyzantów z Kielecczyzny, uczestniczyło także ok. 70-80 żołnierzy z Radomszczyzny, z oddziału por. Stefana Bembińskiego ps. „Harnaś – Sokół” – przypominają w opracowaniu Instytutu Pamięci Narodowej „Rozbicie więzienia w Kielcach”, Ryszard Śmietanka-Kruszelnicki i Marcin Sołtysiak. Była to najgłośniejsza tego typu operacja na Kielecczyźnie.
Na podjęcie tej ryzykownej operacji zbrojnej miało wpływ nasilenie przez władze komunistyczne terroru wobec niepodległościowego podziemia. Na Kielecczyźnie jego członkowie byli represjonowani w więzieniu Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Kielcach przy ul. Zamkowej.
Szturm na więzienie poprzedzono upozorowanym atakiem na oddalony o 50 km Szydłowiec. Gdy stacjonujący w Kielcach żołnierze radzieccy, oddziały MO i UB podążali w stronę sfingowanej strzelaniny, partyzanci wkroczyli do miasta i uwolnili towarzyszy broni.
Zanim doszło do kulminacji działań żołnierzy podziemia przy ul. Zamkowej, partyzanci podzieleni na grupy, przeprowadzili w Kielcach szereg mniejszych operacji, mających na celu zabezpieczenie grupy szturmującej więzienie.
Żołnierze objęli posterunki m.in. w pobliżu katedry i w parku miejskim – by blokować ewentualne natarcia ze strony milicji lub żołnierzy Armii Czerwonej. Opanowano też ówczesną pocztę główną na rogu obecnych ul. Sienkiewicza i Hipotecznej – zniszczono miejską centralę telefoniczną, przerywając połączenia telefoniczne w całych Kielcach.
Grupę osłonową tworzyli żołnierze dowodzeni przez por. Bembińskiego, Henryka Podkowińskiego ps. „Ostrolot”, por. Henryka Wojciechowskiego ps. „Sęk”, por. Zygmunta Bartkowskiego ps. „Zygmunt” i ppor. Wacława Borowca „Niegolewskiego”.
Główna grupa szturmowa dowodzona przez „Szarego” i por. Włodzimierza Dalewskiego ps. „Szparag” – jak podają w publikacji „Antoni Heda „Szary” Sebastian Piątkowski i Marcin Sołtysiak – liczyła ok. 40 osób. Żołnierze pół godziny przed północą 4 sierpnia wysadzili główną bramę więzienia. To utorowało drogę do wewnątrz budynku i umożliwiło otwieranie kolejnych cel.
Po latach Antoni Heda wspomniał: „Najłatwiej było rozbić cele na dole, w kobiecym – jak się okazało – pawilonie. Za chwilę na podwórcu zapanował niesłychany harmider i bieganina. Cały tłumek rozgorączkowanych, nieprzytomnych niewiast, w najróżniejszych, nierzadko nocnych strojach – skupił się dookoła mnie, radując i płacząc na przemian. Niewiele pomagały nasze perswazje, prośby i wreszcie rozkazy, żeby natychmiast się rozpraszały, uciekały w miasto, gdzie która może. Powoli opanowaliśmy sytuację i zabraliśmy się do cel męskich (…) Robota z wysadzaniem cel odbywała się powoli, gdyż trzeba było zachować dużą ostrożność, żeby nie ucierpieli uwalniani (…) Zdarzało się, że znajdującym się w celach naszym kolegom wrzucaliśmy przez okno ładunek, żeby sami od wewnątrz wysadzali zamki w drzwiach (…)”.
Akcja trwała do ok. 2.30 następnego dnia. W jej wyniku, uwolniono trzon uwięzionej przez UB i NKWD konspiracyjnej struktury okręgu, m. in. dowódcę II Dywizji Piechoty AK płk. Antoniego Żółkiewskiego „Lina”, który jednak tej samej nocy zmarł (najprawdopodobniej w wyniku wycieńczenia i ran odniesionych w czasie przesłuchań) i szefa sztabu tej jednostki, mjr Michała Mandziarę, „Siwego”.
Rozbito 52 z 56 cel, uwalniając 354 osadzonych. Podczas akcji zginął jeden partyzant oddziału „Szarego”, a ranni – oficer Armii Czerwonej i milicjant – zmarli w szpitalu.
Podczas uwalniania nie było selekcji – uwalniano wszystkich, także drobnych przestępców. Część z nich – ok. 50 tzw. kryminalnych – wróciła dobrowolnie do więzienia.
Źródło: Dzieje.pl
Najzamożniejsze samorządy województwa świętokrzyskiego w 2019 roku
Czasopismo samorządu terytorialnego „Wspólnota” opublikowało ranking najzamożniejszych samorządów w 2019 roku. Województwo świętokrzyskie zajęło w nim 5. miejsce – najwyższe spośród dotychczas notowanych. W porównaniu z 2018 rokiem, kiedy zajmowało 12. miejsce, pozycja Świętokrzyskiego w rankingu województw wzrosła o 7. punktów. Stolica województwa – miasto Kielce zajmuje 11. pozycję w kraju. Wśród powiatów województwa świętokrzyskiego na 3. miejscu w kraju sklasyfikowany został powiat opatowski. Spośród 10 najbogatszych gmin województwa w czołówce uplasowała się gmina Sitkówka- Nowiny.
Przygotowując ranking uwzględniono wyłącznie dochody własne i otrzymywane subwencje, pomijając dotacje celowe. Odjęto składki przekazywane przez samorządy w związku z subwencją równoważącą. Skorygowane w ten sposób dochody podzielono przez liczbę ludności każdej jednostki samorządowej.
W rankingu województw Świętokrzyskie wyprzedzają jedynie dobrze rozwinięte gospodarczo regiony, takie jak: Mazowsze, Pomorze, Wielkopolska i Kujawsko-Pomorskie.
W przypadku miast wojewódzkich od pięciu lat tę samą 11. pozycję z dochodem 5100,58 zł na mieszkańca zajmują Kielce. Wśród powiatów województwa świętokrzyskiego, najwyżej na 3. miejscu w kraju sklasyfikowany został powiat opatowski (dochód per capita 1373,40 zł). Pierwszą dwudziestkę najzamożniejszych powiatów w kraju zamyka powiat skarżyski z do-chodem 1099,61 zł. Kolejny świętokrzyski powiat – ostrowiecki uplasował się na 42. miejscu (awans o 23 pozycje), a na 45. lokacie powiat kazimierski z dochodem na mieszkańca w wysokości 1019,34 zł., 50. miejsce (spadek z 35.) zajmuje powiat buski – dochód 1005,05 zł.
Wśród najbogatszych gmin województwa świętokrzyskiego na pierwszym miejscu jest Sitkówka-Nowiny z dochodem na mieszkańca na poziomie 6255,00 zł. To plasuje ją na 24. miejscu w kraju. Natomiast najmniej zamożne gminy w regionie to Tarłów – 1532. miejsce w skali kraju oraz Bejsce – 1517. pozycja.
Park Etnograficzny w Tokarni wraca z ofertą edukacyjną i zwiedzaniem z przewodnikiem
Park Etnograficzny w Tokarni po przerwie spowodowanej pandemią stopniowo wdraża możliwość zwiedzania obiektów z przewodnikiem. Powrócą także warsztaty i lekcje muzealne.
Od 4 sierpnia będzie można zwiedzać park z przewodnikiem. Przygotowano tematyczne bloki: ginące zawody, nasi święci, życie codzienne i odświętne, po nitce do kłębka. Zostanie wprowadzona nowa, tematyczna ścieżka do zwiedzania, podczas którego nie będzie konieczności wchodzić do obiektów. „Pejzaż wsi” , którego motywem przewodnim jest bliższe i dalsze otoczenie zabytkowych zabudowań skansenu. Zwiedzanie porusza aspekty geograficzne, przyrodnicze, elementy architektury i urbanistyki.
Od 18 sierpnia będzie można wziąć udział w warsztatach: „Na kole garncarskim”, „Lalki motanki dla każdego”, „Warsztaty z kowalstwa”. Od 1 września będą realizowane lekcje i warsztaty: „Dawne gry i zabawy”, „Strój ludowy – co to takiego?”, „Zbudujemy domek mały, czyli jak budowano domy na dawnej wsi”, „Tradycyjne ozdoby wiejskich wnętrz mieszkalnych”, „Częste mycie skraca życie”, „Jak mieszkali nasi dziadkowie – tradycyjne wyposażenie chłopskich wnętrz mieszkalnych”, „W partyzantce – gra terenowa”, questy.
W celu dokonania rezerwacji terminu prosimy o kontakt z Parkiem Etnograficznym w Tokarni – Działem Edukacji Etnograficznej tel. (41) 315-41-71 wew.109.
Przedłużenie naboru do projektu „Standardy obsługi inwestora w Województwie Świętokrzyskim”
Zapraszamy wszystkie Jednostki Samorządu Terytorialnego z regionu świętokrzyskiego do udziału w projekcie pod nazwą: ,,Standardy obsługi inwestora w samorządzie”, współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój – Działanie 2.18 „Wysokiej jakości usługi administracyjne”, który realizowany jest przez Centrum Obsługi Inwestora i Przedsiębiorczości działające w ramach Departamentu Inwestycji i Rozwoju Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego.
Na podstawie par. 3 ust. 3 Regulaminu Naboru, Departament Inwestycji i Rozwoju przedłużył nabór do projektu ,,Standardy Obsługi Inwestora w Województwie Świętokrzyskim”.
Przedmiotowy projekt ma na celu przede wszystkim poprawę efektywności zarządzania w obszarze obsługi inwestora w JST, w tym:
– wdrożenie minimalnego zakresu zasad (procedur) współpracy z inwestorem;
– doskonalenie kompetencji kadr JST w zakresie opracowywania ofert inwestycyjnych oraz obsługi inwestora;
– budowę lokalnych sieci współpracy na rzecz obsługi inwestora;
– działania szkoleniowe upowszechniające strategiczne podejście do zarządzania rozwojem gospodarczym.
Uczestnictwo w projekcie pozwoli Państwu rozszerzyć swoją wiedzę oraz podnieść kompetencje zawodowe w zakresie obsługi inwestora oraz przygotowywania ofert inwestycyjnych. Ponadto jednostka samorządu otrzyma możliwość kompleksowego przygotowania profesjonalnej oferty terenów inwestycyjnych, a stworzenie sieci współpracy daje możliwość do dzielenia się doświadczeniem oraz współdziałania w obszarze zagadnień obsługi inwestorów.
Zainteresowanych udziałem w projekcie prosimy o zapoznanie się z Regulaminem naboru dostępnym pod wskazanym linkiem: https://www.swietokrzyskie.pro/standardy-obslugi-inwestora-w-wojewodztwie-swietokrzyskim/ oraz o wypełnienie i podpisanie załączników nr 2, 3a i 3b oraz 5, które należy przesłać do dnia 14 sierpnia, w formie skanu na skrzynkę e-mail: tomasz.stepniewski@sejmik.kielce.pl lub piotr.zoladek@sejmik.kielce.pl
Rozliczy wyroki i usłyszy kolejne zarzuty
Co najmniej 2,5 roku w więziennej celi spędzi 23- latek, który został wczoraj zatrzymany przez kryminalnych z Komisariatu Policji II w Kielcach. Młody kielczanin był poszukiwany 3 listami gończymi, bo nie stawił się w areszcie, by odbyć wyroki za kradzieże i włamania. Ponadto śledczy ustalili, że zatrzymany ma na swoim sumieniu jeszcze 2 włamania z 2017 roku.
Od jakiegoś czasu funkcjonariusze Wydziału Kryminalnego z komisariatu przy ul. Kołłątaja prowadzili poszukiwania 23- latka. Decyzją sądu za młodym kielczaninem zostały wydane 3 listy gończe, bowiem pomimo 3 prawomocnych wyroków, mężczyzna nie stawił się w areszcie. Ponadto z ustaleń mundurowych wynikało, że przez 2 lata najprawdopodobniej ukrywał się na terenie Niderlanów oraz województwa śląskiego. Ponadto śledczy z Komisariatu Policji II w Kielcach ustalili, że mężczyzna ten ma na swoim koncie 2 włamania do jednego z kiosków w 2017 roku. Wówczas łupem rabusia padły pieniądze, słodycze, papierosy i zabawki o łącznej wartości 20 000 złotych.
Kryminalni dowiedzieli się, że poszukiwany powrócił do Kielc i może ukrywać się na terenie osiedla Herby. W poniedziałkowy poranek policjanci zatrzymali 23- latka. Mężczyzna już trafił do więziennej celi, gdzie spędzi co najmniej 2,5 roku. W tym czasie sąd zajmie się także jego dwoma nierozliczonymi włamaniami.
Opr. KM
Źródło: KMP w Kielcach
Informacja Starostwa Powiatowego w Kielcach: Przewodnik o lokalnie dostępnych formach opieki zdrowotnej, pomocy społecznej i aktywizacji zawodowej dla osób z zaburzeniami psychicznymi – 2020 r
W ramach realizacji “Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego Powiatu Kieleckiego na lata 2018-2022” przygotowany został przewodnik, który informuje o lokalnie dostępnych formach opieki zdrowotnej, pomocy społecznej i aktywizacji zawodowej dla osób z zaburzeniami psychicznymi.
„Aparat z Drochowa Dolnego”
Aparat fotograficzny? Wiadomo: telefon komórkowy! Najlepiej z podwójnym albo i potrójnym zestawem kamer, wydajną kartą pamięci, światłoczułym sensorem i innymi udogodnieniami, które powodują, że mamy wymarzone zdjęcie bez wysiłku i to wszystko w jednym, mega funkcjonalnym urządzeniu. Tak, w pierwszym odruchu, odpowiedziałaby większość z nas. Tylko czasami, gdzieś w podróży, na wakacjach, możemy dostrzec osobę z kompaktowym aparatem fotograficznym, niejednokrotnie wywołującym lekkie zdziwienie u młodego pokolenia. Co to? Po co? Co w nim jest ciekawego? To wiedzą pasjonaci fotografowania, ludzie, którzy aparat znają lepiej niż własną kieszeń.
Taką osobą jest niewątpliwie pan Edward Kurtyka z Drochowa Dolnego – kolekcjoner i szczęśliwy posiadacz około 350 sztuk aparatów, wśród których najstarszy model pochodzi z 1865 roku. W oddzielnym pokoju, na własnoręcznie wykonanych półkach, starannie ułożone i odkurzane, stoją dumnie aparaty ilustrujące swoją ewolucję na przestrzeni dziejów. Pierwszy, który zapoczątkował kolekcję pana Edwarda to rosyjska Zorka, wspomnienie dzieciństwa i nauki wykonywania zdjęć. Jako nastolatek należał do kółka fotograficznego i wtedy narodziła się pasja, która ciągle trwa. W ciągu 10 lat zgromadził eksponaty z całego świata: Czech, Niemiec, Stanów Zjednoczonych, Węgier. Skórzane, drewniane, metalowe, z napędem sprężynowym, na baterię, na kasety, szpulki, na płytę – do wyboru, do koloru. Każdy – co jest wyjątkowe, gdyż wiele z nich to antyki, spotykane jedynie w muzeach – można dotknąć, otworzyć, dowiedzieć się, jak funkcjonował. Swoją wiedzą chętnie dzieli się ich właściciel – zdejmuje z półek kolejne egzemplarze, otwiera maleńkie klapki, szklane obiektywy, wykręca śrubki i szczegółowo opisuje każdy aparat. Jeden z najcenniejszych – Corona Tankette z 1938 roku – otrzymał z Białej Podlaskiej. Jego wartość – ok. 4000 zł, wynika stąd, że model ten- został wyprodukowany przez braci Pawelskich w b. małej ilości. Marzeniem kolekcjonerów jest aparat firmy Ka-Pol z lat 30-tych, produkowany w Chodzieży przez Pawła Sobkowiaka.
Ale równie interesujący jest Kodak na miechu z 1907 roku, czy na trapezie z 1910, Zenity, których wykonano ok. 70 modeli, a 15-e z nich należy do pana Edwarda, z czego jeden pochodzi z olimpiady w Moskwie 1980 r. Amerykański Polaroid to z kolei prezent od brata – wyjątkowy, bo z niebieską, dużą lampą. Po zrobieniu fotografii takim sprzętem, nagrzewa się magnezja (tzw. proszek błyskowy niegdyś podpalany przez fotografa w chwili robienia zdjęcia) i trzeba specjalnym przyciskiem wyjąć jednorazową żarówkę.
Prostokątne pudełko niczym walizka to francuski Paris z odsuwanym dołem, a metalowy, ciężki, mieszczący się w kieszeni koszuli, to typowy aparat szpiegowski z 1930 roku.
Ze względów historycznych, jeden jest szczególnie bliski panu Edwardowi. To Zeiss Ikon Baby z 1930 roku, aparat przedwojennego fotografa i działacza Powstania Warszawskiego – Karola Pęcherskiego. Unikatowy egzemplarz otrzymał od wnuczki lekarza-przyjaciela Pęcherskiego. Wykonane nim zdjęcia, ( kilka tysięcy ) stanowią zbiór Muzeum Powstania Warszawskiego.
Sentymentem darzy również aparat Kodak Brownie, pamiątka po Sybiraku, który zesłany na wygnanie, dokumentował nim swój los.
Ciekawostką jest aparat stereoskopowy z USA mogący wykonać dwa zdjęcia naraz, dzięki 2 obiektywom ze sprzężonymi ze sobą migawkami. Osie obiektywów są równoległe i ustawione od siebie o odległość która wynosi ok. 6 cm (rozstaw oczu człowieka).
Ale kolekcja to nie tylko aparaty. Jest tu i atrapa, będąca kiedyś ozdobą zakładu fotograficznego we Wrocławiu, kamery i prawdziwa gratka dla miłośników fotografii – fotoplastykon z przełomu XIX i XX wieku, w którym jako źródło światła wykorzystywany jest płomień świecy.
Pan Edward, z największą dokładnością opisuje każdy egzemplarz, prezentuje jego budowę, działanie. I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że ten energiczny, niesamowity człowiek jest niewidomy.
Wzrok utracił dawno, ale to nie zmieniło jego pasji. Aparaty gromadzi nieustannie –ze wszelkich możliwych źródeł – i choć nieraz miał propozycje ich sprzedaży (m.in. od muzeum w Krakowie), na razie nie wyobraża sobie bez nich życia.
Są jego częścią, mają duszę i opowiadają historie, które – jako jeden z niewielu – potrafi zgłębić do ostatniej śrubki, bo taki z niego „aparat”.
Aneta Zelis
Nowe obiekty sportowe w świętokrzyskim!
W ramach programu „Sportowa Polska” nadzorowanego przez Ministerstwo Sportu województwo świętokrzyskie pozyskało ponad 1,7 mln zł z budżetu państwa na dofinansowanie rozwoju infrastruktury sportowej. Umożliwi to budowę nowych obiektów sportowych w 5 gminach.
- Gmina Daleszyce – budowa boiska wielofunkcyjnego w Borkowie oraz budowa boiska piłkarskiego w Mójczy.
- Gmina Gnojno -przebudowa trzech boisk wielofunkcyjnych przy Szkołach Podstawowych w Balicach, Raczycach i Jarząbkach
- Gmina Lipnik – budowa boiska wielofunkcyjnego wraz z bieżnią czterotorową przy Szkole Podstawowej we Włostowie.
- Gmina Morawica – budowa boisk wielofunkcyjnych w miejscowościach:Łabędziów, Brudzów i Dyminy.
- Gmina Nowa Słupia- modernizacja hali przy SP w Nowej Słupi.
Rozmawiali o drogach w mieście i gminie Morawica
W Starostwie Powiatowym w Kielcach odbyło się kolejne spotkanie dotyczące dróg powiatowych i nowego naboru wniosków do rządowego programu Funduszu Dróg Samorządowych.
Z członkiem Zarządu Powiatu w Kielcach Cezarym Majcherem spotkali się burmistrz miasta i gminy Morawica Marian Buras, przewodniczący Rady Powiatu w Kielcach Jacek Kuzia. W naradzie uczestniczył również dyrektor Powiatowego Zarządu Dróg w Kielcach Zbigniew Wróbel.
Do 14 sierpnia samorządy mogą składać wnioski na dofinansowanie budowy, przebudowy albo remontu dróg w ramach kolejnej edycji rządowego programu Fundusz Dróg Samorządowych. Przypomnijmy, to dzięki temu programowi w powiecie zrealizowano wiele drogowych przedsięwzięć. Powiat kielecki w ubiegłym roku pozyskał środki z FDS na kwotę 83 mln 528 tys. 694 zł i został krajowym liderem. W tym roku został wojewódzkim liderem w pozyskiwaniu środków z FDS. W bieżącym roku oraz w latach następnych będą realizowane zadania na kwotę 71 mln 219 tys. 210 zł.
– Z niecierpliwością czekamy na odbiór dróg w mieście i gminie Morawica. Zależy nam, aby mieszkańcy tego terenu mogli podróżować po bezpiecznych i komfortowych trasach. Nie ma nic bardziej przyjemnego dla samorządowca, jak widok świeżej, czarnej nawierzchni, po której jeździ się po prostu dobrze – powiedział Cezary Majcher, członek Zarządu Powiatu w Kielcach.
