Początki miejscowości Polichno nie zapisały się trwale na kartach historii. Istotna wzmianka dotycząca miejscowości pochodzi z 1340 r. i dotyczy wydania zgody przez Kazimierza Wielkiego na połączenie wsi z Chęcinami. Decyzja ta na długie lata związała Polichno z parafią miejską. Od zarania dziejów tereny wsi były ściśle związane z rozwojem górnictwa kruszcowego i hutnictwa. Wiemy, że już w XVI wieku w Polichnie istniała osada górnicza. Z pobliskiej Miedzianki wydobywano rudy miedzi i srebra.
Dopiero w 1851 r. dzięki inicjatywie Michała i Katarzyny Lasa w środku wsi wzniesiono drewnianą kaplicę. Została ona poświęcona w tym samym roku przez plebana chęcińskiego Dąbrowskiego. Jednak drewniana budowla szybko zaczęła niszczeć, dlatego podjęto się trudu budowy nowej. W 1882 r. mieszkańcy Polichna wznieśli murowaną kaplicę, a na jej froncie umieszczono inskrypcje: „Na chwałę Panu Bogu i część świętych jego mieszkańcy wsi Polichno tę kaplicę budowali R.P. 1882.”
W czasie I wojny światowej wikariusz z Chęcin przyjeżdżał, aby odprawiać tu Msze św. Od 1965 r. funkcjonował przy kaplicy rektorat. Parafię wydzielono z parafii chęcińskiej 1985 r. Erygował ją bp Stanisław Szymecki.
Obecny kościół wzniesiono w latach 1981-1991. Nowa świątynia została poświęcona przez bpa Jana Gurdę. Zbudowana jest na planie prostokąta i nakryta dwuspadowym dachem z sygnaturką na kaletnicy. Wnętrze wyłożone jest charakterystycznym dla tego regionu marmurem chęcińskim. Wewnątrz możemy także podziwiać piękne freski, przedstawiające m.in. Ostatnią Wieczerzę czy Drogę Krzyżową. Jeden z nich ukazuje również chęcińskich franciszkanów zamordowanych w czasie potopu (1 kwietnia 1657 r.) przez Kozaków.
W sąsiedztwie kościoła wzniesiono wolnostojącą dzwonnicę, nakrytą dachem wieżowym ostrosłupowym zakończonym krzyżem.
Dawna kaplica po dziś dzień znajduję się w pobliżu kościoła. W jej wnętrzu znajduje się drewniany ołtarzyk z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej, zasłaniany obrazem Matki Bożej Anielskiej, wykonanym w Kielcach w 1906 r.
