Przed nami Niedziela Palmowa, nazywana dawniej Kwietną lub Wierzbną. Zgodnie z tradycją, tydzień przed Wielkanocą odbywa się uroczyste święcenie palm symbolizujących odradzające się życie. W tradycji ludowej poświęconej palmie przypisywano wyjątkowe właściwości.
Palmy święcone na Kielecczyźnie, których wzory przechowuje Muzeum Wsi Kieleckiej, składają się z wierzbowych gałązek z „baziami”, trzcin i traw oraz z misternie wykonanych bibułowych kwiatuszków. Palmę przechowywano w izbie, zatkniętą za święty obraz.
Przechowywana po poświęceniu palma miała chronić domowników, żywy inwentarz, uprawy na polach, jak i całą zagrodę przed nieszczęściem oraz złymi mocami.
Połykanie „bazi” z palmy miało zapobiegać bólowi gardła. Skutecznym sposobem na zachowanie zdrowia było także symboliczne, wzajemne smaganie się poświęconą palmą lub wierzbowymi gałązkami.
Palmę zatykano w wiązki strzech, aby zabezpieczyć dom od piorunów. Kawałeczki palmy umieszczano w zabudowaniach gospodarskich, aby uchronić je przed szkodnikami.
Palmą dotykano zwierzęta gospodarskie, aby uniknąć chorób. Przy użyciu palmy uderzano lub kropiono wodą wypędzane pierwszy raz na pastwisko zwierzęta.Palmy wielkanocne zatykano również na polach obsianych zbożami, aby ochronić je od gradu. Zatykano je także w warzywa dla ochrony przed robactwem.
Źródło: MWK
