Nic tak nie odpręża jak kontakt z tatrzańską przyrodą. Wędrówka po górach pozwala odbudować zmęczony umysł i mobilizuje do kolejnej matematycznej potyczki.

Jerzy Zaremba – matematyk

Historia życia młodego naukowca Tomasza Osmana – 10 X 1977  – 8  II  1999

W dniu 9 lutego 2024 roku odbyło się spotkanie uczniów  ze Szkoły Podstawowej w Lisowie z rodzicami Tomasza Osmana Teresą i Janem. W spotkaniu uczestniczyła Dyrektor Szkoły Pani Jolanta Grabowska oraz niektórzy nauczyciele  jak również  siostrzeniec rodziców Tomasza Grzegorz Szczęsny. Celem tego wydarzenia było ocalenie od zapomnienia i przekazanie  młodzieży historii krótkiego życia zdolnego młodego człowieka.

Uczniowie w ciszy i skupieniu słuchali jak pani Teresa Osman opowiadała o dzieciństwie i młodości swego syna.

Już w dzieciństwie Tomasz zadziwiał pomysłami w czasie zabaw, które uczyły systematyczności i rozwijały wiedzę geograficzną.

Tomek w pierwszych klasach szkoły podstawowej uczęszczał do szkoły muzycznej w Kielcach. Muzyka towarzyszyła mu przez całe życie, działała uspakajająco i wyciszała emocje związane z uczestnictwem w konkursach. Echo tych zainteresowań to pamiątkowe nagranie, bacaroli, którego zebrani wysłuchali podczas spotkania.

Młody, ambitny chłopiec w ostatnich latach  szkoły podstawowej zainteresował się sportem, biegał w spartakiadach okręgowych.  Przez wiele lat prowadził zeszyt treningowy, w którym zapisywał nie tylko wyniki, ale i wnioski jak poprawić swoje osiągnięcia.  Wyniki nie zawsze były rewelacyjne, ale jako optymista notował: „Przyjdzie czas, że będzie lepiej”.  Biegi tak rozpaliły jego osobowość, iż zaczął pokonywać dystanse nawet 20 kilometrowe. W biegach zużywał nadmiar energii.  Rodzice wspominali jego dwukrotną wyprawę rowerem na trasie Kielce –Opatów- Włostów. Tomasz biegał w różnych warunkach;: deszczu, wichru,  śniegu. Trzymał się zasady – najważniejsze, aby nie zachorować. Towarzyszyła mu sentencja: Sport kowalem mego charakteru. Sport dawał mu wiele szczęścia i był prawdziwą szkoła życia.

Szkoła podstawowa to był czas, gdy  ujawniły się jego zdolności do nauk ścisłych – fizyki i matematyki.  W klasie ósmej Tomasz Osman nieoczekiwanie zajął pierwsze miejsce w konkursie wojewódzkim z fizyki, a potem zaczęły się sukcesy w olimpiadach matematycznych kontynuowane w Liceum  Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, gdzie spotkał oddanego uczniom nauczyciela matematyki- profesora Jerzego Zarembę.

Długa jest lista osiągnięć młodego naukowca. Oto niektóre z nich. –

1. W roku 1993/ 94 reprezentant Polski na Olimpiadzie Krajów Bałtyckich w Estonii oraz w 1994/95 w Szwecji, gdzie Polacy zajęli 1 miejsce.

 2. Zdobywca złotego medalu za pracę na temat: „Wielowymiarowe uogólnienie    twierdzenia Etienne Bezouta – francuskiego matematyka o podzielności wielomianu przez dwumian”. Pracę tę napisał w wieku 15 lat. Wysłano ją w 1995 r. na Konkurs do Helsinek.

3.  Zdobywca II nagrody w Konkursie Młodych Naukowców Unii Europejskiej – Helsinki 1996 r.

4.Tomasz był również stypendystą Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci 1994/95 i 1995/96.

Miłość Tomasza do gór narodziła się podczas dwutygodniowego obozu w Zwardoniu, który miał przygotować wybitnych uczniów z drugich klas licealnych  do międzynarodowej olimpiady matematycznej. Przygotowaniami zajmował się prof. Jan Mostowski z Uniwersytetu Warszawskiego. Chłopcy wyruszali w góry z zadaniami do rozwiązania i wędrówka po szczytach  pomagała  im w tym. Odtąd Tomasz zamienił bieganie na wspinaczkę po górach.  Ukończył kurs alpinistyczny i kurs taternictwa jaskiniowego. Zaliczył kilkadziesiąt dróg wspinaczkowych i na skałkach.

W tragicznym dniu 8 lutego 1999 roku podczas przerwy semestralnej Tomasz Osman wyruszył w góry z kolegą Łukaszem. Wcześniej zaliczył egzaminy na bardzo dobre oceny. Szedł w ukochane góry. To był ostatni i najtragiczniejszy dzień jego życia. Zabrała go lawina. Na jego pogrzeb przybyła rodzina, koleżanki i koledzy, Rektor i studenci Uniwersytetu Warszawskiego oraz mieszkańcy Lisowa. Młodzi otoczyli trumnę, trzymając białe róże, z żalem żegnali drogiego kolegę i przyjaciela.

Z potrzeby upamiętnienia i uznania talentu Tomasza zrodziła się inicjatywa nadania jego imienia pracowni Matematycznej w Liceum Ogólnokształcącym w Kiecach. Uroczystość miała miejsce we wrześniu 2015 r.

Marianna Parlicka- Słowik