Kielecki Teatr Tańca ma zaszczyt zaprosić Państwa na nową jakość w
teatrze: _słuchowisko choreograficzne_ pt.: „HUMANI CORPORIS
FABRICA”, w którym występuje duet dojrzałych tancerzy: Ryszard
Kalinowski i Grzegorz Pańtak.
Tworząc choreografię dla tego duetu, choreograf Jacek Przybyłowicz,sięga po inspiracje do początków badań anatomicznych oraz do filozoficznych rozważań nad maszynerią i nad przemijalnością ciała.
Humani corporis fabrica to swoisty rodzaj wykładu anatomicznego, „słuchowisko choreograficzne”, do którego głosu udzielił Andrzej Chyra. Kontekstem dla współczesności jest tutaj czas, gdy rodziła się nowoczesna medycyna, której pierwsze refleksje często komunikowane były w quasi-teatralny i artystyczny sposób. Ten sam czas, gdy na dworach arystokratycznych kształtował się jeszcze inny sposób
patrzenia na ciało: taniec teatralny. Taniec porzucający młodość i perfekcję na stole sekcyjnym jest tutaj obszarem, na przestrzeni którego dokonuje się swoisty proces
indywidualizacji, przetwarzania wiedzy i doświadczania świata poprzez ciało i jego funkcjonalności.
Widz staje się uczestnikiem swoistego theatrum anathomicum, tancerz oglądany jest przez pryzmat zmieniającej się fizjologii i produktywności, zaś choreografia eksploruje motywy zmęczenia, wyczerpania i przemijalności.
Choreografia i kostiumy: Jacek Przybyłowicz
Taniec: Ryszard Kalinowski, Grzegorz Pańtak
Głos: Andrzej Chyra
Muzyka: Adam Walicki
Tekst, wsparcie dramaturgiczne: Joanna Szymajda
Reżyseria świateł: Ewa Garniec
Oprawa wizualna: beton
Udział specjalny: Stół dziadka Grzegorza
Producent/ Producer: Stowarzyszenie Przyjaciół Kieleckiego Teatru
Tańca
Koproducent/ Co-producer: Centrum Kultury w Lublinie
Partnerzy/ Partners: Fundacja Ciało/Umysł, Kielecki Teatr Tańca
Premiera spektaklu odbyła się 2 października 2021 r. na Międzynarodowym Festiwalu Ciało/Umysł w Warszawie.
Spektakl odbędzie się na Małej Scenie Kieleckiego Teatru Tańca w Kielcach dnia 29 października.
Godziny spektakli – 18.00 oraz 20.00.
12 lub 13 listopada b.r. będzie gościł w Centrum Kultury w Lublinie.
Czas trwania/ Duration: 40 min
Rezerwacja biletów 41 367 67 12, www.ktt.pl
W spektaklu wykorzystano cytaty z następujących dzieł:
Historia ciała, tom I i II, red. Georges Vigarello, wyd. słowo/obraz/terytoria
Giorgio Agamben, Nagość, wyd. W.A.B.
Leszek Pokrywka, Milan Cabrić, Piękno ciała, wyd. PWN
Choreografia i kostiumy: Jacek Przybyłowicz
(1968), tancerz i choreograf, absolwent Państwowej Szkoły Baletowej w Warszawie oraz pedagogiki baletu w Uniwersytecie Fryderyka Chopina w Warszawie. W l. 1987-1991 był tancerzem Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie zadebiutował jako choreograf, przygotowując Negocjacje, wyróżnione pierwszą nagrodą na II Ogólnopolskim Konkursie
Choreograficznym w Łodzi. W 1991 wyjechał z Polski, do 1994 występował w Ballett Dortmund, a następnie w Kibbutz Contemporary Dance Company oraz w Batsheva Dance Company. Po powrocie do Polski tworzył spektakle dla czołowych zespołów tanecznych i baletowych w kraju. Był choreografem i koordynatorem artystycznym programu tańca Europy Środkowej w Chinach, organizowanym przez chińskie Ministerstwo Kultury (2016-2017). Do jego najważniejszych choreografii należą:
Naszyjnik gołębicy (2003), Barocco (2004), Jesień-Nuembir (2008), Kilka krótkich sekwencji (2005), Alpha Kryonia Xe(2006), III Symfonia „Pieśń o nocy” (2006), Monochrome (2014), Infolia (2015), Poza horyzont (2016), Gra w karty Igora Strawińskiego (2019). W 2002 w ramach Dance Extentions w Limassol zaprezentował choreografię Orient Express. Od 2008 realizuje spektakle z zespołami w Czechach, Niemczech, Hiszpanii i Chinach: m.in. All we See (Tanzkompanie Giessen, 2016), Made
in China (Beijing Dance /LDTX, 2016). W 2010 na galę tańca UNESCO przygotował Sono nero, natomiast w 2012 zrealizował z Polskim Baletem Narodowym 6 skrzydeł aniołów. Przygotował dwukrotnie zwycięskie choreografie dla polskich reprezentantek w Konkursie Eurowizji dla Młodych Tancerzy w 2015 i w 2017. W Teatrze Wielkim im. S. Moniuszki w
Poznaniu wyreżyserował operę Król Edyp (2013), tworzy także choreografie do spektakli operowych. W l. 2009-2014 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. baletu Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. W l. 2010-2014 był kuratorem Poznańskiej Wiosny Baletowej, a w latach 2018-2020 był kuratorem sezonu baletowego w Operze Wrocławskiej. Był także członkiem rady programowej ds. tańca Instytutu Muzyki i Tańca. Od 2015 pracuje w Zakładzie Tańca Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. W 2012 został odznaczony brązowym medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis, w 2016 otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii taniec.
Taniec: Ryszard Kalinowski
(1971) Tancerz, choreograf, pedagog, absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Zawodowo związany z Lubelskim Teatrem Tańca, którego był współzałożycielem w roku 2001 przy Centrum Kultury w Lublinie (od 2006 kieruje LTT). Autor kilku choreografii LTT, m.in. Ku dobrej ciszy (2002), 48/4 (2007), NN. Wacławowi Niżyńskiemu (2008), Głód Knuta Hamsuna (2010; współpraca z Łukaszem Witt Michałowskim), fatal error (2012), Ostatnie solo K. (2017). Jako twórca spektaklu Bellissimo (2003) był uczestnikiem trzech prestiżowych konkursów choreograficznych w Niemczech: Das Beste Deutsche Tanzsolo/euro-scene Leizpig (2005 – II nagroda),
Internationales Solo-Tanz-Theater Festiwal w Stuttgarcie (2006 – finał) oraz Internationaler Wettbewerb für Choreographen w Hanowerze (2006 – finał). Kilkukrotnie wyróżniony indywidualnie i wraz z zespołem LTT nagrodami Prezydenta Miasta Lublin za twórczość artystyczną i działalność kulturalną na rzecz miasta. Kurator programów
tanecznych i interdyscyplinarnych, jak m.in. Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca w Lublinie (1997-2021), Terytoria Choreografii (2016, 2018), projekty dla młodych choreografów „Tour d’Europe deschorégraphes” (2009-2011) oraz „Artil: Ukraina, Polska, Austria” (2019).
Taniec: Grzegorz Pańtak
(1974) Tancerz, pedagog tańca, choreograf. Wspólnie z Elżbietą Pańtak współtworzył i prowadzi jako wicedyrektor Kielecki Teatr Tańca – instytucję artystyczną Miasta Kielce. Tańczył partie solowe w produkcjach KTT oraz występował gościnnie w teatrach operowych. Jako choreograf zrealizował spektakle dla: Kieleckiego Teatru Tańca,
Narodowej Opery Izraelskiej, Opery Wrocławskiej, Opery na Zamku w Szczecinie, Opery Śląskiej w Bytomiu, Opery Bałtyckiej w Gdańsku. Współtworzył choreografię i był solistą w spektaklu taneczno-muzycznym Siedem Bram Jerozolimy z muz. K. Pendereckiegp (Opera Narodowa). Powstały na jego podstawie film TVP otrzymał nominację do
International Emmy(R) Award w USA (2009). Występował jako tancerz i wyprodukował w KTT polską prapremierę spektaklu tanecznego Święto wiosny, muz. I. Strawiński, chor. A. Preljocaj – emisja TVP 2 (2013). Współtworzył choreografię do widowiska telewizyjnego Chopin 4 z opracowaniem muzycznym utworów F. Chopina przez W. Pawlika (2010) dla TVP. Wykładowca w dziedzinie tańca na Uniwersytecie Muzycznym Chopina w Warszawie. Półfinalista Międzynarodowego Konkursu Baletu i Tańca Współczesnego w Nagoii, Japonia (2005). Zdobył trzecie miejsce na Konkursie Choreograficznym w Duncan Centre w Pradze, Czechy (2005). Otrzymał Nagrodę Miasta Kielce za działalność kulturalną za 2002rok oraz odznakę honorową Zasłużony dla kultury polskiej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2019).
Głos: Andrzej Chyra
(1964), absolwent wydziału aktorskiego i reżyserii Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W filmie zadebiutował w 1993 rolą Benvollo w Kolejności uczuć w reżyserii R. Piwowarskiego. Pierwszą nagrodę przyniosła mu rola Gerarda Nowaka w filmie Dług Krzysztofa Krauzego, za którą w 1999 został uhonorowany w kategorii „Pierwszoplanowa rola męska” na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Sukces ten powtórzył w 2005 otrzymując na tym samym festiwalu nagrodę za rolę w Komorniku Feliksa Falka oraz w 2013 za W imię… M. Szumowskiej. Za role w Długu i Komorniku został również uhonorowany Polską Nagrodą Filmową – Orłem. W styczniu 2013 zadebiutował jako reżyser operowy, realizując w Operze Bałtyckiej Graczy D. Szostakowicza i K. Meyera, w 2015 wyreżyserował kolejną operę – Czarodziejska górę Pawła Mykietyna, za którą otrzymał nagrodę im. Konrada Swinarskiego. W 2018 podjął się reżyserii Carmen w Teatrze Wielkim Operze Narodowej. W latach 2000-2007 był w zespole Teatru Rozmaitości, natomiast od 2008 współpracuje z Nowym Teatrem, co zaowocowało również spektaklami w teatrze Odeon w Paryżu. Mogliśmy go oglądać w Ostatniej rodzinie J. Matuszyńskiego, Beyond words U. Antoniak, Ach śpij kochanie K. Langa, Frost S. Bartasa, 7 uczuć M. Koterskiego, Eter K. Zanussiego, Parquet A. Mindadze a ostatnio w Magnezji M. Bochniaka i Śniegu już nigdy nie będzie M. Szumowskiej.
Muzyka: Adam Walicki
Kompozytor, gitarzysta. W latach 2000-2002 studiował na kierunku jazzowym w Koninklijk Conservatorium Den Haag (Holandia). W 2005 roku uzyskał tytuł magistra filozofii na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2006 – 2009 uczestniczył w kursach muzyki elektronicznej w IRCAM przy Centre Pompidou w Paryżu. W 2016 wspólnie z artystą Karolem Radziszewskim stworzył Slavox – interdyscyplinarny projekt będący połączeniem kompozycji muzycznej na głos, klarnet, wiolonczelę, gitarę elektryczną, instrumenty perkusyjne i elektronikę z performansem i instalacją wideo. Projekt został zrealizowany w ramach programu „Kolekcje” – priorytet
„Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca i prawykonany podczas V edycji Festiwalu Instalakcje w Warszawie. Jest autorem muzyki do audiobooków i słuchowisk radiowych (Gra o Tron, Biblia Audio), filmów dokumentalnych i fabularnych (min. W imię… i Twarz M. Szumowskiej) oraz teatru (Nancy. Wywiad oraz Wyczerpani w reż. Claude Bardouil, Nowy Teatr Krzysztofa Warlikowskiego).
Tekst, wsparcie dramaturgiczne: Joanna Szymajda
Adiunkt w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, badaczka tańca, menadżerka kultury. Pracę doktorską obroniła na Université Paris III Sorbonne Nouvelle i Uniwersytecie Łódzkim. Absolwentka studiów magisterskich z zakresu teatrologii i psychologii na Uniwersytecie Łódzkim oraz Université Lyon II. W latach 2010-2017 wicedyrektorka Instytutu Muzyki i Tańca, w latach 2018-2020 kierownik baletu Opery
Wrocławskiej, w latach 2007-2010 koordynatorka artystyczna Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego Ciało/Umysł. Współpracuje z Akademią Teatralną w Warszawie i Uniwersytetem Łódzkim. Autorka książki Estetyka współczesnego tańca
europejskiego po 1990 (Księgarnia Akademicka 2013); redaktorka dwujęzycznych publikacji (wraz z J. Hoczyk) Taniec w Europie po 1989. Communitas i Inny (Routledge/IMiT 2014), Polskie artystki awangardy tanecznej (IMiT/IAM 2017) oraz licznych artykułów i tekstów popularnonaukowych na temat tańca i choreografii.
Reżyseria świateł: Ewa Garniec
Projektantka sztuki użytkowej, oświetlenia i przestrzeni teatralnej, twórczyni oprawy świetlnej do pond 90 spektakli teatralnych, operowych i tańca. Absolwentka Akademii Teatralnej imienia Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie na Wydziale Wiedzy o Teatrze oraz Wyższej Szkoły Sztuki i Projektowania w Łodzi na Wydziale Wzornictwa.
Oświetla wnętrza publiczne i prywatne. Projektuje światła do spektakli teatralnych, wystaw i koncertów, prowadzi warsztaty dotyczące oświetlenia, projektuje też lampy. W latach 2012 – 2019 roku prowadziła zajęcia z oświetlenia scenicznego w Akademii
Teatralnej w Warszawie na Wydziale Reżyserii. W 2005 wzięła udział w Interdyscyplinarnym Laboratorium dla choreografów: Jagniątków Move the Mount. Od 2004 jest związana z berlińskim Theater Gruppe TRAVA, od 2005 współtworzy Grupę Artystyczną KONCENTRAT. Karierę rozpoczynała w Operze Narodowej jako asystentka wielu uznanych projektantów oświetlenia z całego świata, była też stałą
asystentką Felice Ross w Polsce. Współpracowała min. z TeatremRozmaitości (TR Warszawa) oraz z reżyserami i choreografami: Anną Augstynowicz, Michałem Zadarą, Nigellem Charnockiem, Pawłem Szkotakiem, Grzegorzem Jarzyną, Michaelem Gieletą, Julyenem Hamiltonem, Pawłem Kamzą, Nicolle Seiler, Jarosławem Tumidajskim, Marc Heinzem, Danielem Lepkoffem, Benno Voorhamem, Andrew de Lotbiniere Harwoodem, Makiko Ito, Katie Duck, Maciejem Wojtyszką, Danielem Almgren Recenem.
Stół
Stół stolarski należał do dziadka Grzegorza, pochodzi ze wsi Drugnia w woj. świętokrzyskim i pamięta czasy II Rzeczypospolitej.
Beton
Beton. jest wielozadaniową pracownią projektową. Prowadzona przez Martę Rowińską (absolwentkę Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, Wydziału Projektowania Ubioru łódzkiej ASP oraz University of Detroit, wykładowczynię w poznańskiej School of Form) i Lecha Rowińskiego (absolwenta Wydziału Architektury Politechniki
Warszawskiej). W pracowni powstają znaki graficzne, litery, książki, plakaty, meble, wystawy, budynki (od czasu do czasu)…Współpracują min. z Instytutem Adama Mickiewicza, Zachętą – Narodową Galerią Sztuki, instytucjami kultury, artystami i festiwalami tańca.
„Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, w ramach programu „Taniec” realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca”.
