To hasło trwającej kampanii informacyjno-edukacyjnej na temat choroby Alzheimera i innych rodzajów otępienia (demencji) oraz o potrzebach osób chorych i ich opiekunów rodzinnych.
Temat chorób otępiennych jest ważnym problemem społecznym. Dziś w naszym kraju ponad 500 tysięcy osób żyje z otępieniem, w tym 300 tysięcy z chorobą Alzheimera. Prognozy wskazują, że za 25 lat będzie ich dwa razy więcej. Problem dotyczy przede wszystkim osób starszych, w wieku powyżej 60-65 lat; im człowiek starszy, tym większe jest ryzyko pojawienia się objawów otępienia. Szacuje się, że wśród osób najstarszych, po 80 roku życia, co piąta osoba ma objawy demencji. Zmiany zachowania osób z pierwszymi objawami otępienia często lekceważone, tłumaczone podeszłym wiekiem, pozostają bez diagnozy i leczenia. Choroba otępienna może trwać kilkanaście lat, a bliscy często nie potrafią pomóc. W społeczeństwie brakuje podstawowej wiedzy o objawach, postępowaniu choroby, miejscach, gdzie można otrzymać pomoc i potrzebne informacje.
Sprawa jest bardzo ważna dla wielu rodzin i osób samotnych. Dlatego tak ważne jest upowszechnianie wiedzy o potrzebach osób żyjących z chorobą otępienną i ich opiekunów.
W załączeniu materiały zawierają odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące choroby, leczenia, opieki oraz kwestii prawnych.
Choroba Alzheimera pojawia się najczęściej po 65. roku życia. Polega na zwyrodnieniu układu nerwowego, co prowadzi do otępienia
Jak rozpoznać pierwsze objawy?
Objawy, które mogą oznaczać chorobę Alzheimera, to najczęściej:
- zaburzenia pamięci – częste powtarzanie pytań, zapominanie, problemy z przypomnieniem niedawnych wydarzeń
- zaburzenia wzrokowo-przestrzenne – niewielkie zaburzenia w poruszaniu się, trudności w rysowaniu, zmiana pola widzenia
- zaburzenia językowe – trudności w odnajdywaniu słów lub ograniczenia w rozumieniu mowy
- zmiany osobowości – drażliwość, obojętność, apatia, depresja
- zaburzenia wykonawcze – trudności w ocenie sytuacji, przy robieniu zakupów, zarządzaniu pieniędzmi, błędy w liczeniu i sprawności umysłowej, a także brak dbałości o osobistą higienę
- zaburzenia ruchowe – spowolnienie ruchowe, zaburzenia postawy ciała, drżenie spoczynkowe, sztywność mięśni (zespół parkinsonowski).
Jak szybko postępuje choroba?
Choroba Alzheimera rozpoczyna się powoli i podstępnie. Potrafi się rozwijać w ukryciu nawet przez kilkanaście lat. Szybkość postępu choroby jest zmienna – chorzy żyją 8-14 lat od pojawienia się początkowych objawów choroby. W zaawansowanych etapach chory jest całkowicie uzależniony od pomocy opiekuna, najczęściej osoby bliskiej, z rodziny.
