Pochodziła z Kanic Starych. W parafii Węgleszyn rozpoczęła swoją drogę z Bogiem, przyjmując chrzest. Tam też przyjęła I Komunię Świętą oraz sakrament Bierzmowania. W domu rodzinnym u dziadków nauczyła się prostoty życia, wiary, pokory, szacunku do Boga i ludzi.
Po ukończeniu dwuletnich studiów rozpoczęła pracę zawodową i równocześnie po śmierci taty pomagała swojej mamie w wychowaniu młodszego rodzeństwa. Od 1990 roku, kiedy lekcje religii mogły odbywać się w szkole, uczyła religii w Radomicach i Skrzelczycach, a następnie w Pierzchnicy i Radomicach. Żyła w trudnych warunkach. Początkowo nie było plebanii, własnymi rękami przygotowała dwa pomieszczenia do zamieszkania. W tym też czasie podjęła studia katechetyczne w Kielcach. Otrzymała wykształcenie wyższe. Na plebanii była gospodynią, pracowała w kancelarii, w ogrodzie. Przygotowywała dzieci do I Komunii Świętej, rocznicy, sakramentu Bierzmowania. Brała udział z grupą młodzieży w światowych Dniach Młodzieży. Robiła to na chwałę Bożą i ku zadowoleniu parafian. Pragnęła zawsze by parafia Radomice, choć jedna z najmniejszych w dekanacie, była przykładem pod każdym względem. Była osobą skromną i tak żyła. Za swoje odłożone „grosze” ufundowała dla parafii ornat, witraż okienny, jedną ławkę, stację Drogi Krzyżowej a druhom strażakom – halabardy. Nie liczyła na pokłony, wyróżnienia czy nagrody. To co boskie swoją pracą i życiem chciała oddać Bogu. O wszystkich mówiła z ogromną miłością czułością i szacunkiem.
Swoim życiem pokazała co jest w życiu najważniejsze, jaki system wartości jest skarbem największym oraz jak być cichym i pokornym człowiekiem, jak dzielnie i pięknie można znosić cierpienie. Pokazała, co jest miarą człowieczeństwa. Wszyscy parafianie dziękują Pani Teresie za obecność w małej radomickiej wspólnocie Kościoła – za wspólny śpiew Godzinek, Gorzkich Żali, nabożeństw majowych, za prowadzenie Różańca, formacje duchową dzieci i młodzieży. Przez trzydzieści lat układała bukiety przy ołtarzu oraz razem z dziećmi i młodzieżą przygotowywała szopkę bożonarodzeniową, ciemnicę i grób Pana Jezusa. W ciągu tych lat – pierwsza katechetka w parafii – pozostawiła ciepły ślad w sercu każdego, komu dane było ją bliżej poznać. Aby dobre czyny Pani Teresy nie zostały zapomniane, parafianie ufundowali tablicę pamiątkową, która zostanie uroczyście odsłonięta 3 października 2020 roku. Ci, którzy ją znali, zapewniają o wdzięcznej pamięci i modlitwie.
Wdzięczni parafianie
