1 września 1939 roku niemieckim atakiem na Polskę rozpoczęła się II wojna światowa. W stolicy województwa świętokrzyskiego oddano hołd bohaterom, którzy zginęli walcząc w obronie ojczyzny. Kwiaty pod pomnikiem w Kwaterze Ofiar Września na Cmentarzu Wojsk Polskich przy ul Ks. Ściegiennego w Kielcach, a także przy mogile prezydenta Stefana Artwińskiego złożył członek Zarządu Województwa Świętokrzyskiego Marek Jońca.
– Dziś oddajemy hołd wszystkim tym, którzy oddali życie w tej straszliwej wojnie. Zarówno tam na Westerplatte, ale także na naszej ziemi kieleckiej wspominamy poległych żołnierzy . To moment wzruszający. Trzeba pamięcią wracać do tych chwil, aby kolejne pokolenia pamiętały o zasługach bohaterów i doceniały życie w wolnej Polsce – mówił członek Zarządu Województwa Świętokrzyskiego Marek Jońca.
1 września 1939 roku rozpoczął się niemiecki atak na pozycje polskie w Gdańsku. zapoczątkowując największy w dziejach ludzkości konflikt zbrojny. Jedne z pierwszych strzałów II wojny światowej padły z pancernika Schleswig-Holstein i zostały oddane w kierunku Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. Pomimo znaczącej dysproporcji sił pomiędzy nacierającymi wojskami niemieckimi a polskimi obrońcami Westerplatte broniło się aż siedem dni. W Gdańsku dzielnie walczyła z agresorem także obsada Poczty Polskiej.
Innymi obiektami zaatakowanymi przez niemieckich najeźdźców jako jedne z pierwszych były mosty i dworzec kolejowy w Tczewie – ważnym węzeł komunikacyjny w tzw. „korytarzu pomorskim”. Niemcom zależało na szybkim zdobyciu miasta ze względów strategicznych.
Do historii przeszły także bestialskie bombardowania Wielunia w pierwszych godzinach wojny, przeprowadzone przez samoloty niemieckiego Luftwaffe, których celem była ludność cywilna.
Od pierwszych dni Hitler realizował koncepcję wojny błyskawicznej. Ataki zostały przeprowadzone z morza, lądu i powietrza na całych długościach granic. Przewaga militarna wojsk niemieckich spowodowała przełamanie polskiego heroicznego oporu i wkroczenie wroga w głąb kraju.
Wydarzenia, które rozegrały się we wrześniu i październiku 1939 r., zajmują szczególne miejsce zarówno w dziejach Polski, jak i całej Europy. Żołnierz polski w osamotnieniu podjął walkę z najeźdźcami – najpierw 1 września z niemiecką hitlerowską III Rzeszą, a 17 września ze Związkiem Sowieckim. Należy także wspomnieć, że od strony południowej walczył także z wkraczającymi do Polski wojskami słowackimi. Celem najeźdźców było nie tylko zwycięstwo militarne i zdobycze terytorialne ustalone 23 sierpnia 1939 r. w pakcie Hitler-Stalin, ale również trwałe wymazanie Polski z mapy politycznej Europy.
Żołnierz polski bił się dzielnie i ofiarnie, będąc osaczonym z każdej strony przez ponad miesiąc. Pokonany na polu bitwy nie przestał wierzyć w zwycięstwo, kontynuując walkę z okupantem niemieckim i sowieckim w konspiracji.
źródło: Muzeum II Wojny Światowej
